Uwzględniając istnienie rozmaitych wodorów o różnych stopniach zagęszczenia materii
stwierdzimy ze mąka poddana działaniu ognia staje się wodorem subtelniejszym od surowej mąki. Pierwszą może się żywic człowiek, drugą zaś np molik mączny. Człowiek nie może jeść tego co je molik mączny. Jest to dla niego wodór za gruby, musi poddać go działaniu ognia. Gotując, piekąc, nagrzewając w inny sposób, etc.
Podobnie jest z ziemniakiem.
